In vogelvlucht: De Gehakkelde Aurelia
Dinsdag 2 oktober 2018BIDDINGHUIZEN - In de rubriek "In Vogelvlucht" neemt Dick van de Graaf van het Team Groenvoorziening u regelmatig mee naar bijzondere plaatsen of verschijnselen in de natuur rond Biddinghuizen. Deze keer: de Gehakkelde Aurelia.
Al lopende door de vaste plantentuin aan de Repel valt mij ineens iets op. Het is een mooie zonnige dag en dit is goed voor de vlinders: ik zie de gehakkelde Aurelia vliegen. Deze vlinder dankt haar naam aan de grof gekartelde vleugelranden. Het tweede deel van de Nederlandse naam aurelia is afgeleid van het Latijnse aurelia dat goudkleurig betekent. Het meest opvallende aspect van de vleugels is de vorm. De vleugelranden zijn zeer grillig van vorm met grote inkepingen. Door deze grote inkepingen krijgt de vlinder een moeilijk te interpreteren lichaamsvorm waarvan de natuurlijke vijanden in de war kunnen raken. De basiskleur van de vleugels is oranje. Op de vleugels bevinden zich een aantal donkerbruine tot zwarte vlekken.
Volwassen vlinders voeden zich in het voorjaar vooral met nectar van de sleedoorn en wilgenkatjes. Later in het jaar breiden zij dit uit naar o.a. de vlinderstruiken. Bij grote warmte worden de vlinders ook gezien bij modderpoelen en of uitwerpselen waar zij zich te goed doen aan vocht en mineralen. In het najaar eten ze graag rottend fruit.
De vlinder verstopt zich in de winter in een strooisel laag, houtstapels, in holle bomen of op andere beschutte plekjes. Met dichtgeklapte vleugels is de vlinder goed vermomd als een dor blaadje. De vlinder heeft geen andere verdedigingsmiddelen.
Het vrouwtje gebruikt de brandnetel als waardplant waar zij haar eitjes afzet. De rups gebruikt deze waardplant als voedsel. Daarnaast worden ook wel eitjes afgezet op andere planten zoals hop, iep, wilg, berk en hazelaar. De rups ontwikkelt zich niet bij elke waardplant even goed. Op de brandnetel doet de rups het aanzienlijke beter dan bijvoorbeeld op de berk. Natuurlijke vijanden van de gehakkelde aurelia zijn tweeledig. Veel rupsen worden gegeten door insecteneters zoals vogels. Rupsen en poppen worden veelal gegeten door sluipwespen.
In heel Nederland kan men de gehakkelde aurelia tegenkomen, de vlinder houdt van open plekken, bosranden, parken en struwelen. Ook in uw eigen tuin kunt u de gehakkelde aurelia tegenkomen. Als u vlinderstruiken en of ijzerhard in de tuin heeft staan dan is de kans groot dat u deze mooie vlinder treft.
Dick van de Graaf
Volwassen vlinders voeden zich in het voorjaar vooral met nectar van de sleedoorn en wilgenkatjes. Later in het jaar breiden zij dit uit naar o.a. de vlinderstruiken. Bij grote warmte worden de vlinders ook gezien bij modderpoelen en of uitwerpselen waar zij zich te goed doen aan vocht en mineralen. In het najaar eten ze graag rottend fruit.
De vlinder verstopt zich in de winter in een strooisel laag, houtstapels, in holle bomen of op andere beschutte plekjes. Met dichtgeklapte vleugels is de vlinder goed vermomd als een dor blaadje. De vlinder heeft geen andere verdedigingsmiddelen.
Het vrouwtje gebruikt de brandnetel als waardplant waar zij haar eitjes afzet. De rups gebruikt deze waardplant als voedsel. Daarnaast worden ook wel eitjes afgezet op andere planten zoals hop, iep, wilg, berk en hazelaar. De rups ontwikkelt zich niet bij elke waardplant even goed. Op de brandnetel doet de rups het aanzienlijke beter dan bijvoorbeeld op de berk. Natuurlijke vijanden van de gehakkelde aurelia zijn tweeledig. Veel rupsen worden gegeten door insecteneters zoals vogels. Rupsen en poppen worden veelal gegeten door sluipwespen.
In heel Nederland kan men de gehakkelde aurelia tegenkomen, de vlinder houdt van open plekken, bosranden, parken en struwelen. Ook in uw eigen tuin kunt u de gehakkelde aurelia tegenkomen. Als u vlinderstruiken en of ijzerhard in de tuin heeft staan dan is de kans groot dat u deze mooie vlinder treft.
Dick van de Graaf
