In vogelvlucht: De mol
Dinsdag 4 juli 2017BIDDINGHUIZEN - In de rubriek "In Vogelvlucht" neemt Dick van de Graaf van het Team Groenvoorziening u regelmatig mee naar bijzondere plaatsen of verschijnselen in de natuur rond Biddinghuizen. Deze keer: De mol.
Tijdens een rondgang in Biddinghuizen viel mijn oog op iets zwarts wat over het gazon liep.
Ik kon het niet gelijk plaatsen en liep er voor de zekerheid toch maar even naar toe om te kijken wat het was. Het bleek een mol te zijn. Toch wel bijzonder: een dier wat altijd onder de grond leeft nu boven de grond te zien.
Wat mij gelijk opviel waren de grote graafhanden aan de voorzijde van het lichaam, hiermee graaft het dier de ondergrondse gangen. Men zegt vaak dat een mol blind is, dit is echter niet zo. De ogen zijn wel slecht ontwikkeld, ze zijn slechts 1 mm groot. Het belangrijkste zintuig is de neus die gevoelige snorharen heeft en tastzenuwen.
Bij de meeste zoogdieren zijn de haren in een bepaalde richting geplaatst. Bij de mol is dit niet zo. Dankzij een willekeurige plaatsing kan de mol even gemakkelijk voor- als achterwaarts door de gangen lopen. Bij de mol kunnen de haren in de aanhechting kantelen, zodat ze niet blijven steken in de gangwanden als de mol achteruit loopt.
De mol verplaatst zich ondergronds via jaaggangen en mollenritten, deze liggen vaak oppervlakkig. Echter een mol kan wel tot 1 meter diep gangen graven en wel tot 200 meter ver. De uitgegraven grond wordt gebruikt om de wanden te verstevigen en het overtollige wordt door de achterpoten naar achteren en naar boven de grond gewerkt. Hierdoor ontstaan aan het oppervlak de molshopen.
Regenwormen zijn het belangrijkste voedsel van de mol, ook eet hij allerlei andere dieren die hij in de gangen aantreft, vaak zijn dit engerlingen, maden en andere insectenlarven. De mol moet 40 tot 50 gram voedsel per dag binnen krijgen. In de herfst legt hij voedselvoorraden aan, hij bijt dan regenwormen doormidden zodat ze verlamd raken. De mol is zowel overdag als 's nachts actief, ook kan hij goed zwemmen.
Toch wel mooi om dit diertje zo van dicht bij te bekijken. De bovengrond was keihard door het droge weer daarom heb ik het diertje maar even een klein beetje geholpen. Met mijn vingers heb ik een gaatje gemaakt zodat het weer makkelijk via een gang de grond in kon kruipen. Even twijfelde het diertje en toen ineens was het weg het donker tegemoet. In gedachten wenste ik het diertje succes.
Dick van de Graaf
Ik kon het niet gelijk plaatsen en liep er voor de zekerheid toch maar even naar toe om te kijken wat het was. Het bleek een mol te zijn. Toch wel bijzonder: een dier wat altijd onder de grond leeft nu boven de grond te zien.
Wat mij gelijk opviel waren de grote graafhanden aan de voorzijde van het lichaam, hiermee graaft het dier de ondergrondse gangen. Men zegt vaak dat een mol blind is, dit is echter niet zo. De ogen zijn wel slecht ontwikkeld, ze zijn slechts 1 mm groot. Het belangrijkste zintuig is de neus die gevoelige snorharen heeft en tastzenuwen.
Bij de meeste zoogdieren zijn de haren in een bepaalde richting geplaatst. Bij de mol is dit niet zo. Dankzij een willekeurige plaatsing kan de mol even gemakkelijk voor- als achterwaarts door de gangen lopen. Bij de mol kunnen de haren in de aanhechting kantelen, zodat ze niet blijven steken in de gangwanden als de mol achteruit loopt.
De mol verplaatst zich ondergronds via jaaggangen en mollenritten, deze liggen vaak oppervlakkig. Echter een mol kan wel tot 1 meter diep gangen graven en wel tot 200 meter ver. De uitgegraven grond wordt gebruikt om de wanden te verstevigen en het overtollige wordt door de achterpoten naar achteren en naar boven de grond gewerkt. Hierdoor ontstaan aan het oppervlak de molshopen.
Regenwormen zijn het belangrijkste voedsel van de mol, ook eet hij allerlei andere dieren die hij in de gangen aantreft, vaak zijn dit engerlingen, maden en andere insectenlarven. De mol moet 40 tot 50 gram voedsel per dag binnen krijgen. In de herfst legt hij voedselvoorraden aan, hij bijt dan regenwormen doormidden zodat ze verlamd raken. De mol is zowel overdag als 's nachts actief, ook kan hij goed zwemmen.
Toch wel mooi om dit diertje zo van dicht bij te bekijken. De bovengrond was keihard door het droge weer daarom heb ik het diertje maar even een klein beetje geholpen. Met mijn vingers heb ik een gaatje gemaakt zodat het weer makkelijk via een gang de grond in kon kruipen. Even twijfelde het diertje en toen ineens was het weg het donker tegemoet. In gedachten wenste ik het diertje succes.
Dick van de Graaf
