Van chillen naar worstelen: als blowen geen ontspanning meer is

Woensdag 16 april 2025

Wat begint als iets onschuldigs, een jointje op een feestje, even ontspannen na een lange dag, kan langzaam maar zeker overgaan in een gewoonte die je niet meer onder controle hebt. Veel mensen staan er niet bij stil, maar wat is verslaving eigenlijk? Het is niet alleen afhankelijk zijn van middelen zoals alcohol of drugs, maar ook het verliezen van de grip op je eigen gedrag, op je keuzes. En dat gebeurt vaker dan je denkt.

Blowen als vast ritueel
Mensen zoeken manieren om te ontspannen. Voor sommigen betekent dat een avondje Netflix, voor anderen is het een blowtje in de tuin. En dat is lang niet altijd meteen problematisch. Tot je merkt dat het eigenlijk geen keuze meer is, maar een noodzaak. Je hebt het nodig om te slapen. Om te eten. Om rustig te worden.

Wat opvalt bij mensen die willen stoppen met blowen, is dat het helemaal niet alleen over de cannabis zelf gaat. Het is vaak verweven met je ritme, je stemming, je sociale leven. Het is een manier geworden om met dingen om te gaan, zonder dat je nog goed weet hoe je dat zonder zou doen. En dat maakt het afkicken ervan zo lastig: je neemt niet alleen afscheid van een middel, maar ook van een manier van leven.

De drempel naar hulp is lager dan je denkt
Veel mensen houden dingen graag dichtbij, lossen het liefst zelf hun problemen op. Helemaal begrijpelijk, maar bij een verslaving is het soms juist krachtiger om de controle uit handen te geven. Niet om alles uit handen te geven, maar om het gesprek aan te gaan. Wat speelt er? Wat zou je anders willen?

Je kunt beginnen wat meer te lezen over verschillende verslavingen en hoe mensen daarin begeleid worden. Ook als je nog twijfelt of je 'verslaafd' bent, is het de moeite waard om dieper te kijken naar je gedrag. Kleine stappen, groot verschil.

Wat als je gewoon niet weet hoe?
Soms is het niet eens dat je blowen leuk vindt. Je bent er gewoon aan gewend geraakt. Het is een reflex. Een manier om niet te hoeven voelen wat je anders zou voelen. En zodra je dat herkent, zit je al in een overgangsfase. Dat is het moment waarop je serieus kunt kijken: hoe wil ik verder? Wat heb ik nodig om het te veranderen?

Het stoppen hoeft niet radicaal, niet in één keer, en ook niet perfect. Je hoeft geen plan van aanpak klaar te hebben. Alleen al erkennen dat het je belemmert, is een stap. Van daaruit kun je ontdekken wat wél werkt. Wat je helpt. En wie.

Terug naar jezelf
Wat het stoppen ook lastig maakt, is dat blowen vaak gekoppeld is aan rust en ontspanning. Maar die rust is vaak maar tijdelijk. Zodra de werking is uitgewerkt, komen de onrust en het piekeren vaak weer terug. Het is die vicieuze cirkel die je wil doorbreken.
Door andere manieren van ontspanning te vinden, meer grip te krijgen op je dagstructuur en daar hulp bij te zoeken, geef je jezelf de kans om écht tot rust te komen en op leuke dingen te focussen.