In vogelvlucht: De nijlgans

Rondom Biddinghuizen kunnen we met een beetje geluk de nijlgans treffen. Deze vogel is sinds het einde van 1960 langzamerhand een gewone verschijning in Nederland geworden. De vogel werd vroeger in gevangenschap gehouden. Enkele ontsnapte vogels wisten zich prima te handhaven en zo zijn ze niet meer weg te slaan uit de Nederlandse natuur- en weidegebieden.


Nijlganzen komen van oorsprong uit Egypte (langs de Nijl) - vandaar ook hun naam - en Afrika ten zuiden van de Sahara. De naam van de nijlgans is verwarrend: hoewel de bouw van de nijlgans doet denken aan een kleine gans, is de vogel net zoals de verwante bergeend een echte eend. Door het bonte verenkleed is de nijlgans een opmerkelijke vogel.


De kenmerken van de nijlgans zijn:
- De bovenzijde is bruin van kleur, de onderzijde is lichtgrijs.
- Rondom het oog bevindt zich een donkere vlek.
- De kop is bleker dan de rest van het lichaam.
- Op de borst bevindt zich een donkere vlek.
- De snavel is roze met zwarte vlekken.
- De poten zijn roze van kleur.


De nijlgans broedt in bomen, in grote nesten van andere vogels. Het nest wordt gemaakt van takken en twijgen van de vegetatie wat er om het nest te vinden is. Het nest wordt aan de binnenkant bekleed met dons. In de broedtijd verdedigt hij een territorium, soms zelfs erg agressief. En die agressiviteit is dan ook gelijk het handelsmerk van deze soort. De broedperiode is vanaf begin mei en dan worden er tussen de 5 en 8 eieren uitgebroed. De nijlgans eet voornamelijk gras, stengels, zaden en bladeren. De meeste blijven het jaar rond in Nederland. Enkele trekken terug naar Egypte en Afrika.

Dick van de Graaf