Sinterklaas: slot
Dinsdag 14 november 2006BIDDINGHUIZEN - En daar zat de knutselfrutselpiet dan helemaal alleen op de stoep. Ze was erg verdrietig, want hoe kon het feest van Sinterklaas in Biddinghuizen nou doorgaan zonder een nieuw boek.
En wat als nou niet alle kinderen hun verlanglijstje in de brievenbus bij de C1000 stoppen of als er geen tekening bij staat van de schoorsteen of hun adres. Terwijl ze hieraan dacht, zag ze aan de overkant van de straat een hele grote winkel met een groot boek op de ramen. Ja daar kon ze een nieuw boek kopen.
Snel ging ze er naar binnen. Wauw, wat zijn hier veel boeken en wat een mooie. Ze liep alle rekken langs en daar helemaal bovenaan lag een heel mooi boek. Hij was een roze en toen de knutselfrutselpiet op haar tenen ging staan kon ze hem net pakken. Oh wat voelde hij lekker aan en wat zou Sinterklaas dit lekker zacht vinden, zo kreeg hij geen koude handen.
Het boek was bekleed met een mooie roze zachte stof. En als je het boek dicht bij je neus hield, kon je zelfs een lekker geurtje ruiken. Dit was precies het boek was ze zocht voor Biddinghuizen. Ze rekende het boek af en fietste gauw weer terug naar het kasteel van Sinterklaas zodat alles toch nog goed zou komen en ze gauw alle verlanglijstjes van de kinderen erin kon stoppen. Zo zou het toch nog allemaal goed komen.
Roze?
Goed komen? Dit komt helemaal niet goed, hoe kan knutselfrutselpiet nou zo stom zijn? Een roze pluizig boek is toch niets voor Sinterklaas, dat staat toch helemaal niet bij zijn rode mantel. De knutselfrutselpiet denkt alleen maar aan wat ze zelf mooi vind. Oh jee, wat zal Sinterklaas hiervan zeggen als hij hier achter komt?
Sinterklaas